Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
ату — 1 (Орал: Казт., Жән.; Рес., Волг.) мәсі. А т у д ы ешкі терісінен тігеді (Орал, Казт.) 2 (Гур., Маңғ.) тура, тіке, төте. Ондағы соға жүретін жолдан гөрі, Шетпеге қырмен баратын жол а т у. А т у жөнмен жүрмей, қисық жүретін неміз бар (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тұқату — (Рес., Орын.) тұтату, от алдыру. Мәшинені т ұ қ а т ы п жатыр (Орын., Бөр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бүрлеу — 1 (Алм., Шел.) бүрмелеу, өрнектеу, өрнек салу. Мария түс киізін келістіріп б ү р л е п т і ғой (Алм., Шел.) 2 (Шығ.Қаз., Зайс.) өсімдіктің, т. б. нәрсенің бүршігін алу. Олар темекіні б ү рл е п жатыр (Шығ.Қаз., Зайс.) 3 (Қост.: Семиоз., Фед.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түйе — зат. Қарта ойынындағы жүрек пішіндес қызыл қарта; аша. Анда санда жалғыз жарымнан көрінгенімен, ең құрығанда бір рет үш қызыл өркешті «т ү й е» құйрығынан ұстатпай ақ кетті (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 171). Әкесінің баласы енді «кірпіштің» ондығын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
